Concrete!

Hallo iedereen!

Jullie zullen het allemaal wel al weten: dit is onze laatste blogpost!

Ten eerste: het schooltje is af! Wat nog ver weg leek is nu geen droom meer. Edukado Secundary School is een feit! We kunnen niet anders dan erg trots zijn op wat we allemaal samen bereikt hebben. Ennnn.. met de laatste centjes hebben we in elk lokaal een schoolbord kunnen plaatsen! Deze ochtend zijn we met z'n allen naar de werf gegaan en hebben we de site volledig opgeruimd.



Tijdens de laatste dagen konden we zelf de school pleisteren en we zijn erg blij dat we zelf nog zo een groot stuk konden afwerken. Tijdens het werk deden we trouwens een interessante vondst: een stuk van een groot geweer van tijdens de burgeroorlog. Die is pas afgelopen sinds 2002 en zit nog vers in het geheugen van de mensen hier. Andy gaat een poging doen om het mee te nemen in zijn valies ;)

De glimlach was niet meer van ons gezicht te vegen en we hadden even een kippenvelmomentje. Hiervoor hebben we het allemaal gedaan!

De voorbije dagen zijn we met ons vijven Sierra Leone gaan verkennen. Voor we vertrokken wouden we zeker en vast nog het een en ander zien. Zo zijn we een dag Freetown gaan verkennen en zijn we  gaan rondneuzen in een gigantische souvenirshop. Vrienden en familie kunnen zich klaar houden voor enkele Afrikaanse prullen :)

Samen met Sanko zijn we zondag en maandag naar Kenema en Bo getrokken. Eye for Salone heeft daar een blindenschool en die wouden we zeker eens gaan bezoeken. Op Andy zijn wishlist stond ook slapen in een Afrikaans hotel, dus hebben we die nacht overnacht in Bo. Samen met Sanko zijn we iets gaan eten en drinken en het werden erg fijne dagen. Bo is een erg aangename stad in het midden van het land. Het doet erg westers aan en ze hebben daar erg mooie gebouwen, zoals dit sportstadion waar we onze lunch konden eten!

Om af te sluiten gingen we gisteren naar Banana Island, waar ironisch genoeg amper bananen te vinden zijn. De tocht ernaartoe was pittig: met een bootje vaarden we de 50 minuten naar het eiland. Door het regenseizoen (waar we overigens amper last van hebben) was de zee erg woelig en werden enkelen van ons wat zeeziek. Het eiland zelf is een prachtig stukje natuur waar er nog heel veel overblijfselen te zien zijn van tijdens de slavernij. Het eiland was namelijk een tussenpost waarvan de slaven verscheept werden naar andere delen van de wereld. We beleefden er een zalig rustgevende dag op het strand.

Voor onze laatste avond hebben we onze gastheer Sanko bedankt met dat wat hij het liefste heeft: Jo-Ann haar Surinaamse kost!

Straks vertrekken we hier om 13 uur, onze vlucht stijgt op rond 18 uur en om 05:10 landen we in Brussel! Het afscheid zal ons moeilijk vallen, maar we zijn toch ook allemaal blij om het thuisfront terug te zien.

Graag willen we van deze gelegenheid nog gebruik maken om iedereen te bedanken die ons project gesponsord of gesteund heeft. Door hard samen te werken hebben we iets prachtig bereikt, en daar kunnen we alleen maar trots op zijn!

Dikke merci voor alles en tot in Brussel!

Groetjes

Het Sierra Leone team